Ο Θέμος Σκανδάμης συναντά τους φίλους του Φώτη Σιώτα, Φώτη Βεργόπουλο και Ευγένιο Χαλίλ σε στέκι αγαπημένο, σχηματίζουν μια λαϊκή κομπανία και ηχογραφούν ζωντανά ένα τραγούδι όπως παλιά!
Παιγμένο με αγάπη και φίλους, το single «Χαρά Θεού» του Θέμου Σκανδάμη είναι αφιερωμένο στον έρωτα τον καλοκαιρινό, που σε συνεπαίρνει από τη μία στιγμή στην άλλη δίνοντας χρώμα και ντύνοντας με μουσική τη συνηθισμένη καθημερινότητα.
Είναι καμωμένο να ακούγεται και να τραγουδιέται με φίλους, σε μπύρες μπαλκονάτες, σε βραδινές καλοκαιρινές βόλτες και σε κυριακάτικα μεσημέρια.
Μια ανάσα πριν το καλοκαίρι ο Θέμος Σκανδάμης συναντάει τους φίλους του Φώτη Σιώτα, Φώτη Βεργόπουλο και Ευγένιο Χαλίλ σε στέκι αγαπημένο, σχηματίζουν μια λαϊκή κομπανία, τραγουδούν και ηχογραφούν ζωντανά, ένα καινούργιο τραγούδι όπως παλιά.
Βρείτε το στο spotify, apple music και όπου ακούτε τη μουσική σας!
Λέει ο Θέμος: «Είδα τον Ζαμπέτα στον ύπνο μου. Και μου μουρμούρισε μια μελωδία μπουζουκίστικη και ελαφροπάτητη σαν τις δικές του. Ξύπνησα και προσπαθούσα να θυμηθώ τη μελωδία και να καταλάβω τι ήθελε να μου πει. Που το πήγαινε; Στο μεταξύ ο ξύπνιος τα δικά του: Μετρήσεις και συμβουλές, απόψεις, απαγορεύσεις και προτροπές. Ένας ίλιγγος αριθμών, ένας κόσμος ανικανοποίητος, ασφυκτικός. Δεν βγάζω άκρη. Βγαίνω μια βόλτα μουρτζούφλης και σκεφτικός στην ανοιξιάτικη Αθήνα. Και ξαφνικά, έτσι χωρίς λόγο, απαλά και αστραπιαία, όπως το συνηθίζει: Ο Έρωτας! Με αρπάζει απ’ τα μαλλιά και με βγάζει σε ξέφωτο. Τα πόδια μου ελαφριά χορεύουν και τρέχουν, το βλέμμα μου καθαρίζει, ο κόσμος επιστρέφει στο σωστό του μέτρο. Η μελωδία του ενύπνιου Ζαμπέτα επανέρχεται με λόγια τούτη τη φορά. Ανοίγω το στόμα μου να τραγουδήσω, και συνειδητοποιώ πως δεν είμαι σε ξέφωτο αλλά σε καφενείο! Και δεν είμαι και μόνος μου! Ο Φώτης ο Σιώτας με το βιολί του καθισμένος δίπλα μου, έπαθε λέει τα ίδια! Και ο άλλος ο Φώτης, ο Βεργόπουλος, ο μπουζουξής πιο κει, ομολογεί κι αυτός! Και ο Ευγένιος ο Χαλίλ με το τετράχορδο του σιγοντάρει ομοιοπαθής! Και γύρω γύρω άλλος κόσμος και φίλοι πολλοί! Όλοι ερωτοχτυπημένοι και περιχαρείς! Τραγουδάμε και δοξάζουμε το ευτυχισμένο ατύχημα, τον φτερωτό θεό, που ξαναδίνει νόημα στον κόσμο!»
