Γράφει:
Λάκης Αργυρού | |
Διευθυντής Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης | RTD Talos Ltd |
Έχω διαβάσει πολλές φορές και έχω ακούσει ακόμα περισσότερες πως «όταν ραγίσει το γυαλί, δεν ξανακολλάει». Αυτό θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη αλήθεια, αν δεν υπήρχαν οι περιπτώσεις που το γυαλί κολλάει. Ακόμα, όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις η ρωγμή είναι εμφανής, στο σημείο της κόλλησης υπάρχει ένα σημάδι που δείχνει ότι το γυαλί αυτό κάποτε είχε σπάσει ή έστω ραγίσει.
Οι αναφορές γίνονται κυρίως για τις ερωτικές σχέσεις, σχεδόν πάντα. Είναι γενικά αποδεχτό ότι όταν μια σχέση φτάσει σε βαθιά ρήξη, η επιστροφή στη συμβίωση δεν είναι πολύ ομαλή και οι διαφορές θα επανέρχονται στην επιφάνεια με κάθε ευκαιρία. Αυτό ίσως να εννοούν αυτοί που λένε πως «δεν ξανακολλάει».
Με αυτές τις σκέψεις μπήκα στη διαδικασία προβληματισμού, για τη διαχείριση σχέσεων που έχουν διαρραγεί μια φορά (ή και περισσότερες) και πως μπορούν να επανέλθουν στην ομαλότητα.
Παίρνω ως δεδομένο ότι τα δύο μέλη, οι δύο άνθρωποι που εμπλέκονται, θέλουν πραγματικά να είναι μαζί, τους δένουν βαθιά συναισθήματα και οι καλές στιγμές υπερτερούν των διχαστικών. Θέλουν, πραγματικά, να προσπαθήσουν και είναι πρόθυμοι να το κάνουν, έχοντας κατά νου πως το ΜΑΖΙ και το ΕΜΕΙΣ, είναι πολύ πιο δυνατό από τα δύο ξεχωριστά ΕΓΩ.
Το πρώτο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που εκφραζόμαστε για τα γεγονότα που μας συμβαίνουν. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε σε κάθε γεγονός είναι αυτές που θα προκαταλάβουν και την εξέλιξη τους γεγονότος και ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε θα ορίσει την επόμενη μας κίνηση.
Ο Νικόλας Σμυρνάκης στο βιβλίο του «Η επιτυχία κρυβόταν στο κομοδίνο μου» αναφέρει χαρακτηριστικά… «Οι λέξεις περιγράφουν και ενδυναμώνουν τις εικόνες που αποτελούν την ιστορία στο μυαλό μας, η οποία αποτελεί την πραγματικότητα μας».
Με αυτή τη λογική, η οποία με βρίσκει σύμφωνο, στόχος δεν πρέπει να είναι να κολλήσει το γυαλί, γιατί σε κάθε τέτοια περίπτωση ένα σημάδι θα θυμίζει πάντα τη σύγκρουση. Αυτό που πρέπει να στοχεύουμε είναι την πλήρη καταστροφή και την επαναδημιουργία.
Η επεξεργασία του γυαλιού μας δίνει τη λύση, αφού μας αρέσει να παρομοιάζουμε τις ανθρώπινες σχέσεις με γυαλί. Θα πάρουμε τα δύο κομμάτια από το σπασμένο γυαλί, θα τα βάλουμε στο καμίνι, θα τα λιώσουμε και από το υλικό που θα πάρουμε θα φτιάξουμε ένα καινούριο «αγγείο», ισχυρό, συμπαγές, ομοιογενές, στο σχήμα, στο μέγεθος και στο χρώμα που το θέλουμε.
Πως θα το κάνουμε αυτό στις ανθρώπινες σχέσεις;
Ο καθένας από τους δύο θα πρέπει να «αυτοκαταστραφεί», να «αυτοταπεινωθεί», να σκύψει βαθιά μέσα του για να ανακαλύψει τι είναι αυτό που του χαλάει τη σχέση. Ποιες είναι οι συνήθειες του που ενοχλούν την/το σύντροφο του και να απαλλαγεί από αυτές. Ποιες είναι οι καλές του συνήθειες που την/τον κρατούν κοντά του και να τις ενδυναμώσει. Να πάρει απόφαση πως οφείλει να δημιουργήσει ένα καινούριο εαυτό, χαρούμενο και ευτυχισμένο, σε μια σχέση αρμονίας και ψυχικής ηρεμίας, απαλλαγμένο από συγκρουσιακές τάσεις, ψυχοσυναισθηματικά κατάλοιπα, απωθημένα του παρελθόντος, φόβους και εμμονές.
Ο καινούριος εαυτός, θα βρει τη γαλήνη με τον καινούριο εαυτό του/της συντρόφου του και η σχέση θα προχωρήσει όχι ως μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά ως μια καινούρια αρχή! Την ευκαιρία της αυτοκριτικής και του αυτοπροσδιορισμού την έχουμε καθημερινά. Δεν χρειάζεται να περάσουμε μέσα από τον πόνο και το δάκρυ για να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, σε βαθμό που να επιθυμούμε να βιώνουμε την καλύτερη εκδοχή του με τον άνθρωπο της καρδιάς μας. Για δύο ανθρώπους που θέλουν πραγματικά να είναι μαζί, το καμίνι της αυτοκαταστροφής, είναι το βασικό εργαλείο για πετύχουν το στόχο τους.
«Όταν ραγίσει το γυαλί, δεν ξανακολάει» … και ποιος νοιάζεται;
Εμείς το καίμε και φτιάχνουμε κολονάτα ποτήρια για να απολαμβάνουμε ρομαντικές στιγμές και ένα ποτήρι κρασί!
Λάκης Αργυρού | ||
Διευθυντής Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης | RTD Talos Ltd | ||
| ||
|
